- rzępolić
- jouailler
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
rzępolić
Regardez d'autres dictionnaires:
rzępolić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, rzępolićlę, rzępolićli, rzępolićlony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} grać źle, nieudolnie na jakimś instrumencie, najczęściej strunowym; fałszować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzępolić na skrzypcach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzępolić — ndk VIa, rzępolićlę, rzępolićlisz, rzępolićol, rzępolićlił pot. «grać nieumiejętnie na jakimś instrumencie, zwłaszcza strunowym» Rzępolić na skrzypcach, na wiolonczeli … Słownik języka polskiego
rzępolić — Grać na instrumencie muzycznym, zwłaszcza nieudolnie Eng. To play a musical instrument, especially very poorly … Słownik Polskiego slangu
obertas — m IV, DB. a, Ms. obertassie; lm M. y żart. «oberek» Wywijać obertasa. Rżnąć, rzępolić obertasy … Słownik języka polskiego
rzępolenie — n I rzecz. od rzępolić … Słownik języka polskiego
